Explorar los documents (255 total)

gai-saber2.jpg
Lo Gai Saber. - Annada 01, n° 002 novembre-decembre 1919
Estieu, Prosper (1860-1939). Directeur de publication
Lo Gai Saber es una revista literària occitana publicada dempuèi 1919. La rubrica L'Òrt dels trobaires es consacrada a la poesia, la rubrica Bolegadisa occitana balha d'informacions sus l'actualitat de l'accion occitana. La revista se fa tanben lo resson de las publicacions del domeni occitan e dels resultats del concors annadièr de poesia occitana de l'Acadèmia dels Jòcs florals.
gai-saber.jpg
Lo Gai Saber. - Annada 01, n° 001 setembre-octobre 1919
Estieu, Prosper (1860-1939). Directeur de publication
Lo Gai Saber es una revista literària occitana publicada dempuèi 1919. La rubrica L'Òrt dels trobaires es consacrada a la poesia, la rubrica Bolegadisa occitana balha d'informacions sus l'actualitat de l'accion occitana. La revista se fa tanben lo resson de las publicacions del domeni occitan e dels resultats del concors annadièr de poesia occitana de l'Acadèmia dels Jòcs florals.
gai-saber.jpg
Lo Gai Saber
Estieu, Prosper (1860-1939). Directeur de publication
Salvat, Joseph (1889-1972). Directeur de publication
Nègre, Ernest (1907-2000). Directeur de publication
Carbonne, Philippe. Directeur de publication

Lo Gai Saber es l'organ de l'Escòla Occitana, escòla felibrenca fondada lo 6 de julhet de 1919, presidida per lo Baron Marie-Louis Desazars de Montgailhard‎ (1837-1927). A son entorn Prosper Estieu, Joseph Anglade, Antonin Perbosc, Jean Rozès de Brousse e Armand Praviel constituïsson lo primièr comitat de redaccion. La revista pòrta en epigraf sus la cobèrta lo famós emistiqui de Frederic Mistral « Dis Aups i Pirenèu... ».

En delà de son ròtle de revista literària e d'informacion sus l'accion occitana, Lo Gai Saber es davant tot una aisina pedagogica que va servir a promòure la novèla grafia mesa al punt per Prosper Estieu e Antonin Perbosc que pòrta pas encara lo nom de grafia classica. Lo primièr numèro pareis en setembre de 1919 e comença, aprèp la publicacion dels estatuts de l'Escòla Occitana, per las « Règles générales de graphie et de phonétique occitanes » e anóncia que « serà redigida en lenga d'Oc espurada » (en francés dins lo tèxt).

Fins a 1985 la revista serà estampada a Castèlnòu d'Arri per La Societat d'Edicion Occitana, estampariá apartenent a Marcel puèi Robert Estieu, filh e felen de Prosper Estieu.

Publicada de contunh fins ara, Lo Gai Saber figura demèst las revistas del domeni occitan qu'aguèron la longevitat màger.

vignette.jpg
Projet d'un dictionnaire provençal-français : ou Dictionnaire de la langue d'oc, ancienne et moderne soumis aux différentes académies,... / par S.-J. Honnorat,...
Honnorat, Simon-Jude (1783-1852)

Dins aquesta brocadura de 80 paginas editada en 1840 a Dinha (impr. Repos), lo doctor Simon-Jude Honnorat expausa son projècte de Dictionnaire provençal-français ou Dictionnaire de la langue d'oc ancienne et moderne que pareguèt en quatre volums entre 1846 e 1848. Sens dobte començat a l’entorn de 1811, lo diccionari d’Honnorat pòt èsser considerat coma lo primièr grand diccionari modèrne de la lenga occitana, qu’abraça la lenga dins lo son ensemble e qu’expausa de concepcions lingüisticas e de causidas graficas pro novatrises.

Aquesta brocadura se destinava als erudits dels Alps provençals e a las societats sabentas de l’espaci occitanofòn per tal de far conéisser lo projècte de diccionari e probablament d’amassar los fonses necessaris a son edicion. Aqueste projècte, dins lo qual Honnorat retraça son itinerari e expausa las sieunas concepcions lingüisticas e son metòde, constituís una sorsa importanta per la coneissença d’una òbra màger de l’istòria lingüistica occitana. Los rapòrts de las diferentas societats sabentas destinatàrias del Projet, que publiquèron dins lors revistas e bulletins, forman un còrpus interessant per la coneissença e las concepcions ideologicas e lingüisticas dels erudits de l’espaci occitanofòn a la debuta del moviment de « renaissença d’òc ».
courtray.jpg
La dualitat grafica en Provença : originas, consequéncias sus l'ensenhament de l'occitan provençal e temptativa de remediacion per l'edicion bigrafica / Francés Courtray
Courtray, Francés
Lieutard, Hervé. Directeur de thèse
La question de la grafia es centrala tre qu’òm comença de s’interessar a l’estudi de l’occitan provençal. Las doas ortografias en preséncia, classica e mistralenca, son ancianas, plan inscrichas dins la tradicion literària d’aquel dialècte e an totas doas una legitimitat istorica certana. Se lo conflicte entre lors utilizaires respectius s’es plan apasimat, la question grafica demòra un ponch evident de dificultat tecnica dins la transmission e l'ensenhament de la lenga. Un mejan interessant per despassar lo problèma pòt consistir en la transcripcion grafica.

Memòri de màster I LLCER Especialitat occitan (Universitat Paul-Valéry Montpelhièr-III), jos la direccion d'Arvèi Lieutard.
sus 26