Èra una nuèit freida e estelada. Quatre oras del matin. Rotlavi sola dins ma veitura, desguisada en ors. Retorn de carnaval. Al detorn d'un viratge, una veitura dins la valat. M'arrèsti.
Un òme en vestit de caçaire amb un gilet jaune se rampona al volador. S'apèla Conilh. Darrièr ieu, invisible dins un primièr temps, descobrís mai tard son collèga Sherif, vestit d'una vèsta en dam a franjas, santiags als pès. Se sèm encontrats, ieu en ors, Sherif e Conilh. Me disan : « Madama, sèm un àngel ». Deu lo salvar.
Immersion rocambolesca al còr d'una mitologia sincèra e renovelada.
Un espectacle del cicle « Carnaval(s) »
Aquò fa matuna annada que Marie Coumes mena un trabalh de cèrca e de documentacion sul subjècte qu'a causit d'explorar : Carnaval, una subrevivéncia dels rites primièrs. Per çò qu'es de la forma, fa ressondir de contes tradicionals amb de racontes contemporanèus collectats al près dels carnavalièrs notòris.
Totas aquelas vièlhas figuras arquetipalas de la nòstra mitologia son presentas dins los contes coma lo son encara a carnaval : los gigants, los òmes salvatges, las vièlhas... Per çò qu'avèm besonh de saber qui sèm, dont venèm, qui son los paires, las maires, los ancians.
Marie Coumes nos propausa doncas dos espectacles sus aquel meteis subjècte : un en direccion dels enfants : « Rose e los òmes salvatges » e un en direccion d'un public adulte : « Carnaval(s) ».
Durada : 01h10 – Espectacle tot public a partir de 12 ans.
