enciclopedia

Actors : Personalitats, òbras, luòcs, expressions e practicas vivas : partissètz a la descobèrta de las riquesas del patrimòni gràcias a las fichas de l'Enciclopèdia del patrimòni cultural occitan
Licéncia Licence Ouverte
Eric Gonzalès
AuteurCIRDOC - Institut occitan de cultura
EditeurCIRDOC - Institut occitan de cultura
SujetGonzales, Eric J.
Période évoquée19..
20..
Type de documentText
Languefre
oci
Formattext/html
DroitsCIRDOC - Institut occitan de cultura
RéutilisationLicence ouverte
Permalienhttps://occitanica.eu/items/show/60316
Création de la notice2023-05-30 OOG
Accéder à la notice au format



Embed

Copy the code below into your web page

vignette-eric-gonzales.jpg
Gonzalès, Eric (1964-2023) [Article biografic]

Appartient à

Escrivans
Eric Gonzales qu’ei mort lo 26 de mai 2023.

Nascut en 1964 a Pau, aqueth “hilh de Gelòs”, vilòta de l’Aglomeracion paulina, gessit d’un demiei umble e occitanòfa, qu’aurà consacrat la soa vita a l’estudi de la lenga occitana de Gasconha e a la creacion literària.

Qu’entra en literatura dens las annadas 1980 dab un sarròt de novèlas parescudas en la revista Reclams  de l’Escòla Gaston Febus dont devien, en 1996 dinc a 1999, lo capredactor, e en País Gascons de l’associacion Per Noste, a Ortès.

Lo son prumèr roman L’òrra istoèra d’un hilh de Gelòs (IEO-Per Noste, 1996; Reclams, 2021) que mèrca la literatura occitana de Gasconha per la soa originalitat e la soa modernitat. Qu’ei coroat peu gran prèmi de literatura occitana Joan Bodon en 1997. Aqueste roman que serà seguit, enter autes, per Isabèu de la valea (Reclams, 2000), Entermiei lordèras (Per Noste, 2007), Arantxa (Reclams, 2014), e traduccions dont L’hygiène de l’assassin d’Amélie Nothomb (Per Noste, 2009).

Eric Gonzalès qu’estudiè e qu’ensenhè l’istòria. Professor certificat d’occitan- lenga d’òc qu’ensenha aquera lenga dens divèrs establiments. Que’s gaha tanben a la coneishença pregonda de la lenga occitana depuish la soa adolescéncia “pleant quasèrns sus quasèrns de mots e expressions idiomaticas” (S. Javaloyès) qui amassa dab metòde e paciéncia. Qu’avè aviat lo chantièr d’un diccionari e d’ua gramatica referenciaus de l’occitan gascon e que tribalhava dinc a chic com expèrt lingüistic e traductor, en especiau com autor deu wiki de grammaire publicat per Lo Congrès Permanent de la Lenga Occitana.